Jan Paweł II do marianów
„Wy, księża Marianie, synowie i spadkobiercy ideałów ojca Papczyńskiego i błogosławionego Jerzego Matulewicza, którego gorliwość w głoszeniu Ewangelii i niezachwiana wierność stanowią dla was wszystkich nie budzący wątpliwości punkt odniesienia – idźcie bardziej niż kiedykolwiek do rosnących rzesz nowych ubogich różnych kultur, aby móc odpowiedzieć na ich najgłębsze aspiracje, na ich pragnienie prawdy, sprawiedliwości i miłości”. Tak do członków kapituły generalnej marianów w 1987 roku zwracał się – dziś już święty – Jan Paweł II, zakreślając coraz szersze spektrum apostolskiego oddziaływania mariańskiej wspólnoty zakonnej na współczesnych areopagach.
To niezwykle cenne i inspirujące, że św. Jan Paweł II, który miał tak precyzyjne rozeznanie potrzeb duchowych człowieka współczesnej epoki, swoim słowem nie tylko nawiązywał do dziedzictwa pierwszego polskiego męskiego zakonu, założonego na ziemiach polskich przez Polaka, ale jednocześnie wskazywał na aktualność charyzmatu, w który wyposażył go Bóg dla dobra całego Kościoła. To ważny impuls i światło dla duchowych synów św. o. Stanisława Papczyńskiego, którzy dzisiaj w kontekście tak szybko zmieniającego się świata, w słowach świętego papieża Polaka, odnajdują nowe szerokie horyzonty realizacji otrzymanego powołania. Tak jak w czasach świętego założyciela zakonu konieczna była ewangelizacja i nauczanie prawd wiary ludzi prostych, którzy w XVII wieku nie mieli zbyt wielu możliwości zgłębiania treści religijnych, tak dzisiaj – gdy posiadamy wiele opcji, zwłaszcza dzięki rozwojowi internetu – konieczna jest troska marianów, by unikać przerostu formy nad treścią. Ta dbałość o czystość i autentyczność depozytu wiary, jak również o jakość jej przekazu poprzez na przykład nowe komunikatory, wpisuje się w znaki czasu, a ich mianownikiem jest potrzeba wyjścia – jak wskazał na to w powyższym przemówieniu św. Jan Paweł II – „do rosnących rzesz nowych ubogich różnych kultur”.
Na wrażliwość marianów wobec znaków czasu wskazywał św. Jan Paweł II także w wielu innych przemówieniach do członków Zgromadzenia. 1 lipca 1999 roku w Rzymie, przyjmując na audiencji uczestników kolejnej kapituły generalnej, papież Polak mówił: „(…) jesteście wezwani do podejmowania, na wzór Założyciela i Odnowiciela, odważnych inicjatyw w odpowiedzi na znaki czasu. Bądźcie zwłaszcza wierni waszemu charyzmatowi, dostosowując — jeśli się to okaże konieczne — jego formy do nowych sytuacji w całkowitej uległości wobec Bożych natchnień i zgodnie z rozeznaniem Kościoła”. Konieczny w dzisiejszej walce o życie, o chrześcijański kształt rodziny i powołania człowieka – dynamizm wyjścia oraz duszpasterskiego nawrócenia wymaga – jak zauważa to Jan Paweł II – otwartości na nowe inspiracje Ducha Świętego, które precyzyjnie potwierdza – lub nie – Kościół. Dla marianów osobą wyjątkową w formowaniu ich dyspozycyjności wobec Słowa Bożego, a co za tym idzie, wobec wynikających z jego przyjęcia postaw pro Christo et Ecclesia jest Najświętsza Maryja Panna i misterium Jej Niepokalanego Poczęcia. Dlatego też św. Jan Paweł II w 2005 roku nawoływał członków naszego zgromadzenia: „Ponadto wierni charyzmatowi, który was wyróżnia, bądźcie oddanymi synami Niepokalanego Poczęcia”. To kolejne ważne dziedzictwo, a jednocześnie wyzwanie Jana Pawła II dla marianów XXI wieku – całościowa, niezmordowana, konsekwentna i pełna gorliwości troska o wartość życia każdego człowieka.
Zobacz: Z Niepokalaną (Jesień 3, nr 95, 2018, s. 14) Tutaj