Lista aktualności

Drodzy Pomocnicy Mariańscy, z okazji świąt Bożego Narodzenia chciałbym życzyć Wam wielu łask Bożych, przede wszystkim tych, które są nam potrzebne do wypełnienia Jego woli.

Na warszawskiej Pradze jego błyszczący piękny uśmiech zna niemal każdy. A że kocha spędzać czas z ludźmi, to tych, którzy kojarzą jego nazwisko z każdym rokiem jest coraz więcej. 

Okazuje się, że droga naśladowania cnót Matki Bożej ukazana nam przez św. Stanisława Papczyńskiego staje się coraz bardziej znana i praktykowana także na dalekich Filipinach.

U zarania chrześcijaństwa, jak podaje Didache, wspierano podróżnych, ale tylko przez trzy dni. Dla chcących zostać szukano pracy. Przestrzegano zaś przed tymi, którzy nie chcieli pracować.

W dalekim Kazachstanie czuwa na pomyślnym rozwojem mariańskiej parafii w Karagandzie. Jego uśmiechniętą i pogodną twarz doskonale kojarzą polscy zesłańcy, do których Ks. Grzegorz regularnie jeździ z pomocą. Po ciężkim dniu wraca na misję, by ugotować coś pysznego współbraciom. – Ostatnio wychodzi mi świetna pizza – chwali się z rozbawieniem.
Dziś w naszym cyklu „Ja, Marianin” przepytujemy Ks. Grzegorza Burdyńskiego MIC, misjonarza posługującego w kazachstańskiej Karagandzie.

Polacy są najliczniejszą grupą Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Praca polskich organiczników to piękna karta naszej historii. Warto podtrzymywać tę bogatą tradycję wspierania ubogich i potrzebujących.

Niewolnictwo kojarzy się nam z zamierzchłymi czasami. Wydaje się, że osiągnęliśmy taki poziom cywilizacyjnego rozwoju, że godność człowieka traktujemy jak wartość uniwersalną. Czy jednak zawsze?

W Afryce prócz biedy wśród okolicznej ludności walczy także z tutejszymi jadowitymi wężami. W wolnej chwili smaży szczury palmowe. A po mszy zakłada rękawice i idzie na budowę pomagać miejscowym robotnikom. Wszak szwalnia dla poszukujących pracy kobiet wciąż jeszcze nie stoi.
Dziś w naszym cyklu „Ja, Marianin” przepytujemy Ks. Krzysztofa Pazio MIC, misjonarza posługującego w kameruńskiej miejscowości Minkama.

Żyjemy w świecie, w którym możemy kupić prawie wszystko. Być może z tego powodu ulegamy złudzeniu, że to, co otrzymujemy, możemy zniszczyć, wyrzucić albo zatrzymać wyłącznie dla siebie.