Św. Perpetua z Kartaginy i jej Wizje Czyśca

W marcu wspominamy św. Perpetuę z Kartaginy – jedną z najwcześniejszych chrześcijańskich męczennic. Jej liturgiczne święto wraz ze św. Felicitą przypada na 7 marca. Historia św. Perpetuy jest niezwykłym świadectwem wiary, odwagi i poświęcenia, a jej wizje dotyczące czyśca mają głębokie znaczenie dla chrześcijańskiej duchowości.

Kim była św. Perpetua?

Św. Perpetua żyła na przełomie II i III wieku w Kartaginie, wówczas jednym z najważniejszych miast Cesarstwa Rzymskiego. Pochodziła z bogatej rodziny – jej ojciec był poganinem, matka chrześcijanką. W wieku 22 lat urodziła syna, a niedługo potem została aresztowana wraz z innymi katechumenami: bratem Saturem, św. Felicytą, Rewokatusem, Sekundulusem i Saturninusem. Powodem ich uwięzienia było wyznawanie chrześcijaństwa, co w Cesarstwie Rzymskim wiązało się z wyrokiem śmierci.

Więzienie i chrzest

Podczas pobytu w więzieniu św. Perpetua okazała się niezwykle silną duchowo kobietą. Choć była młodą matką, nie wyrzekła się swojej wiary. W ciemności lochów otrzymała wsparcie od chrześcijan, którzy przynosili jej syna do karmienia. Wraz z innymi katechumenami przyjęła chrzest, umacniając się w wierze, która wkrótce miała zostać poddana najcięższej próbie.

Mistyczne wizje czyśca

Św. Perpetua była obdarzona niezwykłymi wizjami. Dwie z nich dotyczą czyśca, co pokazuje, jak wielkie znaczenie miały modlitwy za zmarłych już we wczesnym Kościele. Choć termin „czyściec” nie był wówczas jeszcze oficjalnie używany, jej przekaz jasno nawiązuje do tej rzeczywistości duchowej.

Jedna z wizji ukazała jej zmarłego brata, Dinokratesa, który cierpiał w miejscu ciemności i gorąca. Był spragniony, ale nie mógł dosięgnąć wody. Po wielu modlitwach św. Perpetuy w kolejnej wizji zobaczyła Dinokratesa już odmienionego – był czysty, zdrowy, mogł napić się wody, co symbolizowało jego uwolnienie od kary. Ten mistyczny przekaz podkreśla moc modlitw za dusze w czyścu i ich skuteczność.

Męczeńska śmierć

Św. Perpetua i jej towarzysze zostali skazani na śmierć podczas igrzysk wojskowych z okazji urodzin Cezara Gety. Wystawiono ich na pastwę dzikich zwierząt. Jednak nawet w obliczu śmierci św. Perpetua nie zachwiała się w swojej wierze – do końca pozostawała niewzruszona, gotowa na spotkanie z Chrystusem.

Znaczenie modlitwy za dusze w czyścu

Przesłanie św. Perpetuy jest wciąż aktualne. Jej wizje potwierdzają, że modlitwa może pomóc duszom w czyścu, co przypomina nam również św. Faustyna Kowalska, która w swoim „Dzienniczku” zapisała słowa Jezusa: „Wstępuj często do czyśca, bo [dusze] cię tam potrzebują” (Dz. 1738). Dlatego warto pamiętać o duszach czyśccowych w naszych modlitwach, zwłaszcza podczas Różańca i Koronki do Miłosierdzia Bożego.

Wzywajmy wstawiennictwa św. Perpetui i Felicyty

W czasie Wielkiego Postu warto zwrócić się do św. Perpetui i św. Felicyty, prosząc o łaskę wytrwałości w wierze i gotowość do podejmowania wyrzeczeń. Niech ich przykład uczy nas, jak kochać Boga całym sercem i życiem świadczyć o Chrystusie.

Szczęść Boże!

Ks. Dan Cambra MIC