Brazylia
Największe pod względem powierzchni i liczby mieszkańców państwo Ameryki Południowej oraz piąte pod względem wielkości państwo świata liczy ponad 200 milionów mieszkańców.
Obecnie katolicy stanowią 62–63% ogółu społeczeństwa, a protestanci 19–20%. Pozostali to: spirytualiści, animiści, wyznawcy candomblé i okultyzmu, buddyści i szintoiści. Niewierzący stanowią 7,4-10% społeczeństwa. Niestety, nawet wśród chrześcijan dość powszechne są praktyki spirytyzmu, okultyzmu, magii oraz zabobony. Zauważa się też masowe przechodzenie katolików do sekt (20 lat temu katolików było 90%). Spowodowane jest to stosunkowo niewielką liczbą kapłanów. Misjonarze często obsługują nawet do 40 kaplic dojazdowych odległych o 100–200 km.
Marianie w Brazylii
Marianie rozpoczęli pracę w tym kraju w 1964 roku, w odpowiedzi na apel papieża Jana XXIII na Soborze Watykańskim II o podjęcie misji w krajach Ameryki Łacińskiej, gdzie brakuje kapłanów. Pierwszych pięciu marianów otworzyło misję w północnej części kraju. Następna grupa przybyła do Brazylii pięć lat później i zaczęła pracować wśród najuboższej ludności na przedmieściach Kurytyby, na południu kraju. Powoli, ale systematycznie, wzrastała liczba powołań i tym samym liczba księży Brazylijczyków, co zaowocowało nowymi placówkami, w tym w dzielnicach biedy i handlu narkotykami jakimi są favele w Rio de Janerio.
Szczególnym wkładem marianów w Kościół na terytorium Brazylii było otwarcie Apostolatu Miłosierdzia Bożego, który wydał „Dzienniczek” św. Faustyny po portugalsku i wiele materiałów propagujących orędzie o Bożym Miłosierdziu. Marianie wybudowali również Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kurytybie, które jest ważnym miejscem modlitwy i formacji duchowej świeckich apostołów Miłosierdzia Bożego.
W 2011 roku marianie podjęli nową misję na północy Brazylii w Crateus, jednego z najbardziej ubogich i trudnych klimatycznie rejonów kraju z niewielką liczbą kapłanów.
Obecnie katolicy stanowią 62–63% ogółu społeczeństwa, a protestanci 19–20%. Pozostali to: spirytualiści, animiści, wyznawcy candomblé i okultyzmu, buddyści i szintoiści. Niewierzący stanowią 7,4-10% społeczeństwa. Niestety, nawet wśród chrześcijan dość powszechne są praktyki spirytyzmu, okultyzmu, magii oraz zabobony. Zauważa się też masowe przechodzenie katolików do sekt (20 lat temu katolików było 90%). Spowodowane jest to stosunkowo niewielką liczbą kapłanów. Misjonarze często obsługują nawet do 40 kaplic dojazdowych odległych o 100–200 km.
Marianie w Brazylii
Marianie rozpoczęli pracę w tym kraju w 1964 roku, w odpowiedzi na apel papieża Jana XXIII na Soborze Watykańskim II o podjęcie misji w krajach Ameryki Łacińskiej, gdzie brakuje kapłanów. Pierwszych pięciu marianów otworzyło misję w północnej części kraju. Następna grupa przybyła do Brazylii pięć lat później i zaczęła pracować wśród najuboższej ludności na przedmieściach Kurytyby, na południu kraju. Powoli, ale systematycznie, wzrastała liczba powołań i tym samym liczba księży Brazylijczyków, co zaowocowało nowymi placówkami, w tym w dzielnicach biedy i handlu narkotykami jakimi są favele w Rio de Janerio.
Szczególnym wkładem marianów w Kościół na terytorium Brazylii było otwarcie Apostolatu Miłosierdzia Bożego, który wydał „Dzienniczek” św. Faustyny po portugalsku i wiele materiałów propagujących orędzie o Bożym Miłosierdziu. Marianie wybudowali również Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kurytybie, które jest ważnym miejscem modlitwy i formacji duchowej świeckich apostołów Miłosierdzia Bożego.
W 2011 roku marianie podjęli nową misję na północy Brazylii w Crateus, jednego z najbardziej ubogich i trudnych klimatycznie rejonów kraju z niewielką liczbą kapłanów.
