Słowo o. Władysława

„Dlaczego Rita jest święta? Nie tyle ze względu na liczne cuda, którym pobożność ludowa przypisuje skuteczności jej wstawiennictwa u Boga Wszechmocnego, ile raczej z racji zdumiewającej normalności codziennej egzystencji, którą Rita przeżywała najpierw jako żona i matka, a następnie jako wdowa i wreszcie mniszka augustiańska” – św. Jan Paweł II.
 

Nadzieja w codzienności

Świętość w codziennym życiu
Św. Rita z Cascii należy do tych świętych, które są blisko każdego z nas, bo za życia była podobna do nas. Papież Jan Paweł II w swoim liście z okazji sześćsetnej rocznicy narodzin świętej ukazuje, jak jej życie było pełne „normalności”, a jednocześnie pełne nadzwyczajnej świętości. To nie cuda, jak powszechnie się uważa, stanowią o jej wyjątkowości, lecz codzienne życie pełne trudności i niełatwych decyzji. Rita, żyjąc w prostocie, przekonuje nas, że każdy z nas może dążyć do świętości, nawet wśród codziennych zmagań.

Trudne życie św. Rity
Rita urodziła się w ubogiej rodzinie górali w Rocca Porena, niedaleko Cascii. Od najmłodszych lat pragnęła życia zakonnego, jednak posłuszna rodzicom, wyszła za mąż za mężczyznę, który nie podzielał jej pobożności. Jej mąż, choć wciąż modliła się za niego i starała się go poprawić, pozostawał agresywny i nie interesował się duchowym życiem. Po jego tragicznej śmierci w wyniku porachunków zwaśnionych rodów, Rita zmagała się z kolejnym wyzwaniem – jej synowie postanowili pomścić ojca, wchodząc na drogę zemsty. Rita z całego serca modliła się, by wybrali drogę przebaczenia. Jej modlitwy zostały wysłuchane, a obaj synowie zmarli podczas epidemii, zanim mogli dokonać zemsty.

Cierpienie i świętość
Jako trzydziestokilkuletnia wdowa, Rita postanowiła wstąpić do zakonu augustianek, aby poświęcić się Bogu w pełni. Nie potrafiła czytać ani pisać, dlatego została przyjęta do wspólnoty „konwersek” – sióstr, które wykonywały najprostsze prace w klasztorze. Z całą radością, z miłości dla Oblubieńca, spełniała te najniższe posługi. Często w ciągu dnia i nocy całowała z miłością obrączkę zakonną, która symbolizowała jej mistyczne zaślubiny z Jezusem. Jednocześnie została doświadczona cierpieniem, które mężnie znosiła z miłości do Chrystusa. Otrzymała także stygmat cierpienia Jezusa – otwartą ranę na czole po cierniu z korony. Rana była uciążliwa nie tylko dla niej, ale także dla innych sióstr, ponieważ wydawała okropny zapach. Święta musiała trwać w samotności swojej celi.

Wstawiennictwo św. Rity
Kiedy zwracamy się do św. Rity, często prosimy o pomoc w sprawach, które przerastają nasze siły. Rita jest patronką spraw beznadziejnych, jednak jej życie pokazuje, że to nie jednorazowe cuda, ale wytrwałość w codziennym życiu prowadzi nas ku świętości. Codzienne trudności, z którymi się borykamy, nie stanowią przeszkody na drodze do świętości, lecz mogą być okazją do zbliżenia się do Boga. Święta Rita uczy nas, że w każdej sytuacji, nawet tej najbardziej beznadziejnej, można odnaleźć Bożą obecność i nadzieję na zjednoczenie z Nim.

Zaproszenie do Nowenny i podziękowanie
Z okazji uroczystości wspomnienia liturgicznego św. Rity, zapraszam do włączenia się w szczególną nowennę, która rozpocznie się 22 maja, w rocznicę jej śmierci. W ciągu tych dziewięciu dni będziemy polecać wszystkie intencje, które prześlecie, w czasie Eucharystii i w codziennych modlitwach. Zachęcam do uczestnictwa w Mszach św. i modlitwach w Waszych parafiach, by nasze wspólne modlitwy mogły dopełnić dzieło tej duchowej wspólnoty.
Niech św. Rita, patronka nadziei w codzienności, wyprasza nam łaski na drodze do świętości, niezależnie od trudności, które napotykamy w naszym życiu.
Dziekuję za wszystkie Wasze ofiary, umartwienia i modlitwy w intencji misji prowadzonych przez księży marianów. Dzięki Wam Ewangelia może docierać na krańce świata.


o. Władysław MIC

Wyślij intencje do Nowenny do św. Rity - tutaj.