Kazachstan
Kazachstan to olbrzymi islamski kraj w Azji Środkowej zamieszkały przez 16 mln osób. Katolicy stanowią 0,03% mieszkańców kraju, islam wyznaje 55% osób; prawosławni to 40%. Narodowości Kazachstanu: Kazachowie (65 proc.), Rosjanie (25 proc.). Pozostali to Kozaki, Tatarzy, Polacy, Ukraińcy, Czeczeni, Ungusze, i inni.
W latach 30 i 40, w Kazachstanie osiedliło się kilka milionów Rosjan, Ukraińców, Niemców i Polaków, którzy z rozkazu Stalina jako niewolnicy zagospodarowali ten bezludny i dziki kraj. Najliczniejsza zsyłka Polaków do Kazachstanu nastąpiła w 1936 roku. Do Kazachstanu zesłano również Polaków, zamieszkujących wschodnie tereny Rzeczpospolitej, które zostały zajęte przez Armię Czerwoną 17 września 1939 roku.
Marianie w Kazachstanie
W odnowie wiary w Kazachstanie kluczową role odegrali marianie. W 1980 roku przybył do Krasnoarmiejska (dzisiejsza Tajynsza) wyświęcony w tajemnicy przed władzami komunistycznymi na Ukrainie, marianin ks. Jan Lenga. Ks. Lenga we współpracy z potomkami zesłańców polskich, ryzykując zesłanie do łagrów, wybudował kościół i dom parafialny. Po upadku reżimu sowieckiego, Ojciec Święty mianował ks. Jana Lengę administratorem apostolskim pięciu byłych republik sowieckich: Kazachstanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Uzbekistanu i Turkmenistanu. W 1992 roku marianie rozpoczęli także prace w Karagandzie, gdzie najpierw pracowali w katedrze, a potem zorganizowali od podstaw parafię pw. Matki Kościoła i wybudowali kościół parafialny i mały klasztor.
Dzisiaj w Kazachstanie marianie pracują w dwóch placówkach: w Tajynszy i Karagandzie, gdzie prowadzą parafie, głoszą rekolekcje, pomagają okolicznym kapłanom i prowadzą na szeroką skalę działalność charytatywną zwłaszcza dla dzieci osieroconych i z patologicznych rodzin oraz chorych. Otaczają duszpasterską opieką siostry zakonne, które odgrywają ważną rolę w odnowie wiary tamtejszego Kościoła. Ewangelizację utrudnia prawo wyznaniowe, które zabrania działalności kapłanów wśród muzułmanów.
W latach 30 i 40, w Kazachstanie osiedliło się kilka milionów Rosjan, Ukraińców, Niemców i Polaków, którzy z rozkazu Stalina jako niewolnicy zagospodarowali ten bezludny i dziki kraj. Najliczniejsza zsyłka Polaków do Kazachstanu nastąpiła w 1936 roku. Do Kazachstanu zesłano również Polaków, zamieszkujących wschodnie tereny Rzeczpospolitej, które zostały zajęte przez Armię Czerwoną 17 września 1939 roku.
Marianie w Kazachstanie
W odnowie wiary w Kazachstanie kluczową role odegrali marianie. W 1980 roku przybył do Krasnoarmiejska (dzisiejsza Tajynsza) wyświęcony w tajemnicy przed władzami komunistycznymi na Ukrainie, marianin ks. Jan Lenga. Ks. Lenga we współpracy z potomkami zesłańców polskich, ryzykując zesłanie do łagrów, wybudował kościół i dom parafialny. Po upadku reżimu sowieckiego, Ojciec Święty mianował ks. Jana Lengę administratorem apostolskim pięciu byłych republik sowieckich: Kazachstanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Uzbekistanu i Turkmenistanu. W 1992 roku marianie rozpoczęli także prace w Karagandzie, gdzie najpierw pracowali w katedrze, a potem zorganizowali od podstaw parafię pw. Matki Kościoła i wybudowali kościół parafialny i mały klasztor.
Dzisiaj w Kazachstanie marianie pracują w dwóch placówkach: w Tajynszy i Karagandzie, gdzie prowadzą parafie, głoszą rekolekcje, pomagają okolicznym kapłanom i prowadzą na szeroką skalę działalność charytatywną zwłaszcza dla dzieci osieroconych i z patologicznych rodzin oraz chorych. Otaczają duszpasterską opieką siostry zakonne, które odgrywają ważną rolę w odnowie wiary tamtejszego Kościoła. Ewangelizację utrudnia prawo wyznaniowe, które zabrania działalności kapłanów wśród muzułmanów.
